FRANSIZ DEVRİMİ (1789) SONRASI 1 (Siyasi Tarih Final Notları)

 



1789 Fransız devrimi gerçekleştikten sonra yeni rejimin bir takım model arayışları oldu. İlki Ulusal (Milli) Konvansiyon oldu.

Prusya ve Avusturya, Fransa’ya savaÅŸ ilan etti. Fransa için baÅŸta kötü giden bir savaÅŸ oldu. Savaşın kötü gittiÄŸi dönemde halkta da bir hareketlilik oldu. Eski rejimin gelmesini isteyen Fransız halkı da oldu.

10 AÄŸustos 1792’de Paris’te bir ayaklanma ile krallığın kaldırılması istendi. Bunun üzerine milli meclis 16. Louis’in yetkilerini askıya alarak yeni bir anayasa yapmak üzere bir konvansiyon yani kurultay oluÅŸturulmasına karar verdi. Bu konvansiyon seçimle oluÅŸturuldu ve söz konusu milli konvansiyon 22 eylülde Fransa’da cumhuriyeti ilan etti.

Bu Fransa’da 1. Cumhuriyet dönemidir. 1792’den Direktuvar yönetiminin kurulacağı 1795 yılına kadarki dönem milli konvansiyon dönemi olarak geçer.

Ulusal konvansiyon 1791’in tersine güçler ayrılığı ilkesini benimsemedi. Aksine yürütme ve yasama yetkilerinin tek organda birleÅŸtiÄŸi olaÄŸanüstü bir dönem baÅŸladı.

Fransa’da krallık kaldırılmış ancak 16. Louis hakkında herhangi bir karara varılamamıştı.

Bu arada kralın sarayında yapılan bir aramada deri kaplı bir dolap bulunmuş ve dolabın içinde gizli belgeler bulunmuştur. Bu belgeler kralın bir karşı devrim hazırlığında olduğunu gösteriyor. Bu belgelerde aynı zamanda düşmanla iş birliği yaptığı da ortaya çıkmıştır.

Kralın yargılanması kaçınılmaz oldu ve milli konvansiyon meclisi kralı kendisi yargılamaya karar verdi. 11 Aralık 1792’de yargılama baÅŸladı ve 16 Ocak 1793’te ad okunarak oylama yapıldı ve kralın idamına karar verildi. 21 Ocak’ta 16.Louis giyotin ile idam edildi.

Fransa dışındaki aristokratlar bunun üzerine kralın göz hapsinde bulunan 8 yaşındaki oÄŸlunu 17.Louis unvanı ile gıyabında kral ilan ettiler. Bu durum Fransa’daki devrimcileri özellikle radikal olanları telaÅŸlandırdı. Önce küçük Louis annesinden ayrılarak 1795’te öleceÄŸi bir zindana atıldı ve çok geçmeden öldü.

Marie Antoinette tutuklanarak yargılandı. Eşi gibi o da idama mahkûm edildi. Böylece eski rejimin son aktörleri ortadan kaldırılmış oldu.

 

Fransa’daki bu geliÅŸmeler özellikle de Brunswick Bildirisi mücadele ruhunu kamçıladı. Brunswick bildirisi, Marie Antoinette’nin Brunswick dükünden istemesi üzerine yayınlanıyor.  

Brunswick Bildirisi: Krala karşı ayaklananların askeri mahkemelerde yargılanacaklarını kralın sarayına dokunulduğu taktirde Paris halkının kılıçtan geçirileceğini bildirir. Bu bildiri savaşın kaderini değiştirmeye başladı.

Buna Valmy savunması denilir. Bu savunmayla birlikte savaÅŸ Fransa’nın lehine dönmeye baÅŸladı. Bu arada Fransa’ya Ä°ngiltere, Hollanda, Ä°spanya gibi Avrupalı diÄŸer devletler de savaÅŸ ilan ettiler.

Ä°ngiltere’nin savaÅŸ ilan etmesinin nedeni: 1793’te Kralın idam edilmesi.

Asıl neden Fransız ordularının Valmy savunmasından sonra Belçika sınırlarında içeri girmeye başlamalarıdır.

Belçika Ä°ngiltere için her zaman çok önemli olmuÅŸtur. Çünkü herhangi bir Avrupa devletinin Belçika’ya girerek ManÅŸ denizinden Ä°ngiltere’yi tehdit etmesi Ä°ngiltere’nin korkulu rüyasıdır. Fransa’ya karşı yapılan bu savaÅŸlara 1.Koalisyon savaÅŸları denilmiÅŸtir. Fransa Avrupa ile savaÅŸmaya baÅŸlamıştır.

 

Fransa’ya karşı savaÅŸan devletlerin sayıları arttıkça savaÅŸ Fransa’nın aleyhine dönmeye baÅŸladı. SavaÅŸ Fransa’nın aleyhine döndükçe içteki karışıklıklarda artmaya baÅŸladı.

Nisan 1793’te ülke içinde düzeni istikrarı saÄŸlamak amaçlı olarak kamu güvenliÄŸi komitesi adlı bir kurum oluÅŸturuldu. Söz konusu komite olaÄŸanüstü biçimde yetkilerle donatılmış biçimde devrim için tehlikeli bulduÄŸu herkesi öldürmeye baÅŸladı.

Şüpheliler kanunu çıkarıldı. Söz konusu kanunla suçsuz olmasına raÄŸmen şüphe uyandıran kiÅŸiler yargılandı. Fransa’daki bu döneme terör dönemi denilmiÅŸtir.

24 Haziran’da Fransa cumhuriyetinin anayasası yeniden tasarlandı. Maximilien Robespierre bu devrimin öncülerindendir. Komitenin en etkili üyesi olarak içte ve dıştaki düşmanlara karşı son derece sert önlemler aldı.

 

Fransa’daki bu terör dönemi 1794 yılına kadar devam etmiÅŸtir. Robespierre idamları adil ve gerekli olarak nitelendirmiÅŸtir. Bu nedenle halk tarafından nefret duyguları artmaya baÅŸladı. Robespierre’nin ölümü ile terör dönemi bitmiÅŸtir.

 

Fransız Devrimi Direktuvar dönemine geçmiÅŸtir. 1795 yılında yeniden anayasa yapılmıştır. Bu anayasa ile siyasi haklar geniÅŸletiliyor ve iki meclisli bir sistem benimseniyor. 500’ler Meclisi ve Ä°htiyarlar Meclisi. Asıl yasama yetkisine BeÅŸ Yüzler Meclisi sahiptir. Bu dönemde kuvvetler ayrılığı ilkesi benimsenmiÅŸtir.

 

Direktuvar dönemi yönetiminin ilk gününden itibaren Fransa’da yeniden iç huzursuzluklar baÅŸ göstermiÅŸtir. Uzun süren savaÅŸlar ekonomiyi olumsuz etkilemiÅŸtir.

Direktuvar yönetimine çok ciddi isyanlar başlamıştır. İsyanı bastıran isim ise Napolyon Bonapart olmuştur.

 

1797 seçimlerinden sonra MonarÅŸi yanlılarının tekrardan güçlenmeye baÅŸlaması ile Direktuvar yönetimi Napolyon’dan bir kez daha yardım istedi. Napolyon çok güvendiÄŸi bir generali oraya göndermiÅŸtir.

Napolyon’un Avusturya ordusunu çok büyük bozguna uÄŸratması ve Avusturya’nın savaÅŸtan çekilmesini saÄŸlaması Napolyon’un ününü artırmıştır.

Avusturya ile Campo Formio anlaşması imzalanmıştır.

Avusturya Hollanda’sı denilen Belçika ve 7 Ada Fransa’ya veriliyor. Venedik’in tarihi misyonu bitiyor Avusturya ve Fransa arasında paylaÅŸtırılıyor. Fransa geniÅŸlemeye baÅŸlıyor. 1.Koalisyon savaÅŸları sona ermiÅŸtir fakat Fransa’nın Ä°ngiltere ile savaşı devam etmektedir.

Ä°ngiltere ile savaÅŸma görevi Napolyon’a verilmiÅŸtir. Napolyon bu iÅŸin güç olduÄŸunu görüyor ve ada ülkesi olan Ä°ngiltere’yi karadan istila etmek çok mümkün görünmüyor. Bunun yerine Ä°ngiltere’yi ekonomik olarak çökertmeyi düşünüyor. Ä°ngiltere’nin Ä°mparatorluk yolunu yani Hindistan’a giden yol üzerindeki Mısırı ele geçirirsek Ä°ngiltere’nin Hindistan ile baÄŸlantısı kesmiÅŸ oluruz diye düşünüyor.

 

Mısır’ın iÅŸgali üzerine Osmanlı, Rusya ve Ä°ngiltere’yle birer ittifak anlaÅŸması imzaladı.

 

Avusturya, Rusya ile birlikte Fransa’ya tekrar savaÅŸ açtı ve böylelikle 2.Koalisyon SavaÅŸları baÅŸladı. Daha sonra Ä°ngiltere de Avusturya ve Rusya’ya katıldı.

AÄŸustos 1799’da Fransa’ya dönen Napolyon, Direktuvar yönetimini yıkarak Jakobenleri kendi liderliÄŸinde tekrar yönetime getirmek isteyen Abbé Sieyès’in darbe planından haberi oldu.

Abbé Sieyès Direkvutar yönetimi üyesinden biriydi.

Napolyon Sieyes darbeye teÅŸebbüs etmeden önce yönetimi kendi ellerine almaya karar verdi. 8 Ekim 1799’da Napolyon beraberindeki askeri birliklerle meclis oturumunu bastı. Süngülerin gölgesinde 500’ler Meclisi yasama çalışmalarını askıya aldı. Ardından 3 kiÅŸiyi yönetim için konsül olarak atadı. Bu konsüllerden birisi de Napolyon’dur. Napolyon’un iktidara gelmesini kapıyı aralayan bu askeri darbe 7 ekimde baÅŸlamış olmasına raÄŸmen ‘’18 Brumiyer’’ darbesi olarak adlandırılır. Bu sayede Fransa’da konsüllük dönemi baÅŸladı.

Napolyon halk oylamasında 1.Konsül unvanını almış ve yürütme gücünü çok büyük ölçüde kendi elinde topladı.

 

Avusturya ikinci kez savaÅŸ meydanında yenilmiÅŸtir. Åžubat 1801’de Lunéville AntlaÅŸması imzalanıyor. Bu anlaÅŸmayla Campo Formio anlaÅŸması yenilenmiÅŸtir.

Ä°ngiltere ile 1802’de Amiens AntlaÅŸması imzalanıyor. Bu anlaÅŸmaya göre Ä°ngiltere Malta’yı boÅŸaltmayı taahhüt ediyor ve bu savaÅŸ sırasından ele geçirmiÅŸ olduÄŸu sömürgeleri iade etmeyi kabul ediyor. Yani 2.Koalisyon SavaÅŸları son bulmuÅŸ oluyor.

 

Napolyon İmparatorluk rejimini kurmuş. 1.Napolyon unvanı ile imparatorluğun ilk imparatoru kendisi oluyor. Napolyon imparator olduktan sonra 10 yıl kesintisiz savaşlar olacaktır. Bunlara Napolyon Savaşları denir.

Ä°ngiltere 1805’te Fransa’ya savaÅŸ açıyor. Ä°ngiltere kısa bir süre sonra Avusturya ve Rusya’yı yanına çekerek Fransa’ya karşı 3.Koalisyon SavaÅŸlarını baÅŸlatmıştır.

 

26 Aralık 1805'te Fransa ile Avusturya arasında Ulm ve Austerlitz Muharebeleri'nde Avusturya'nın aldığı yenilgilerin sonucu olarak Pressburg Barışı imzalanmıştır.

 

 

Prusya, Ä°ngiltere, Ä°sveç, Rusya ve Saksonya ile birleÅŸerek 4.Koalisyon Savaşını baÅŸlattı. Napolyon 1806’da Jena savaşında Prusyayı çok büyük bir bozguna uÄŸrattı. Rusya’ya doÄŸru kaçan Prusya’yı daha da çok kovalayan Napolyon 1807’de Rus ordusunu da büyük bir yenilgiye uÄŸratıyor. Böylelikle Rusya ve Fransa arasında 1807’de Tilsit Barışı imzalanıyor.

Tilsit Antlaşmalarında Osmanlı topraklarının da konusu edilmiştir. 1806-1812 yılları arasında Osmanlı-Rus savaşları meydana gelmiştir. Bükreş Antlaşması ile sona ermiştir.

 

Napolyon ilk önce Portekiz’i daha sonra da Madrid’i iÅŸgal ederek kralı tahttan indirerek kardeÅŸini Ä°spanya kralı ilan ediyor.

 

Napolyon Rusya’yı belirli bir süre susturmak için 1.Alexandır ve Napolyon 12 Ekim 1808’de Erfurt’ta gizli bir görüşme gerçekleÅŸtiriyorlar. Buna tarihte Erfurt Görüşmeleri denir.

Burada Rusya Avusturya’ya karşı Fransa’ya yardım etmeyi taahhüt etti. Fransa’da Osmanlı toprağı olan Eflak ve BuÄŸdan’ı Rusya toprağı olarak gördüğünü kabul ediyor.

 

Fransız ordusunun Ä°spanya ile meÅŸgul olduÄŸunu fırsat bilen Avusturya Presburg anlaÅŸması ile kaybettiÄŸi toprakları almak umuduyla Fransa’ya 5.koalisyon’u oluÅŸturdu. Nisan 1809’da Almanya ve Kuzey Ä°talya’ya girdi Avusturya ve Viyana yakınlarındaki Vagramda yapılan savaÅŸta Napolyon Avusturyayı 4.kez yendi.

 

Napolyon Balkanlar bölgesinde Avusturya’dan aldığı toprakları kendisine baÄŸladı. Ayrıca Polonya’da da VarÅŸova Büyük Dukalığı adı altında tampon bir devlet kurmuÅŸtur.

Avusturya yenildikten sonra DışiÅŸlerinin yönetimi 40 yıl yönetimde kalan Meternik’in eline geçiyor.

1815-1848 yılları arasına Avrupa’da Meternik Dönemi denilmektedir.

Meternik ülkesi için asıl tehlikenin Rusya olduğunu düşünüyor. Bu yüzden de Fransa ile aralarını düzeltmeye çalışıyor.

 

 

Napolyon Avrupa’daki egemenliÄŸini pekiÅŸtirmek amacıyla milli rengi olmayan kozmopolit bir doktrin sunmaya çalışmaktaydı.

 

1810’dan itibaren Rusya ile Fransa arasındaki dostluk iyice bozuldu.

 

Rusya’yı dize getirmeyi hedefleyen Napolyon, Haziran 1812’de Moskova Seferi’ne çıktı. Napolyon Rusya’ya rahatlıkla girmiÅŸtir çünkü Rusya Fransa ordusunu içeri çekmeyi planlamıştır. 14 Eylül 1814’te Moskova’ya girmeyi baÅŸarıyor Napolyon. Ama girdiklerinde ÅŸok oluyorlar çünkü Moskova yanıyor. Rusya Fransa ordusunun zor durumda kalması için Moskova’yı yakmıştır. Zor durumda kalan Fransa ordusu Moskova’dan çekilme kararı almışken Rusya saldırmaya baÅŸlıyor. Napolyon’un ordusu darmadağın olmuÅŸtur.

Napolyon’un bu hezimeti üzerine Avrupalı devletler hareket geçiyor. Prusya, Ä°sveç ve Avusturya Fransa’ya karşı savaÅŸa girerek 6.Koalisyonu oluÅŸturuyorlar.

Napolyon Leipzig savaşında da ağır bir hezimet alınca Napolyon ile bir anlaşma yapılıyor ve Napolyon, Elbe adasına gönderiliyor fakat esir muamelesi yapılmamıştır.

 

9 Mart 1814’te Ä°ngiltere, Rusya ve Prusya Avusturya arasında Chaumont AntlaÅŸması imzalanmıştır. Buna göre aralarında 20 yıllık bir dörtlü ittifak oluÅŸturuyorlar. Ãœzerinde anlaÅŸmaya varacakları barış ÅŸartlarını Fransa’ya kabul ettirmek için gerektiÄŸinde her biri 150bin kiÅŸilik bir ordu verecekti. 1792’den bu yana ilk defa saÄŸlam bir koalisyon oluÅŸmuÅŸtur. 30 Mart 1814’te koalisyon güçleri Paris’e girmiÅŸlerdir. Napolyon ile anlaÅŸarak Napolyon imparatorluktan feragat etmiÅŸtir.

 

Müttefikler 30 Mayıs 1814’te 1.Paris AntlaÅŸmasını imzaladılar. Bu antlaÅŸmaya göre Fransa 1792 sınırlarına dönüyordu. Yani savaÅŸ baÅŸlamadan önceki sınırlarına dönüyordu.

 

Napolyon’un altüst etmiÅŸ olduÄŸu Avrupa haritasını yeniden dizayn etmek ve Avrupa’ya yeni bir düzen getirme amaçlı olarak Viyana’da bir kongre toplanılmasına karar berildi. Bu kongreye Fransa’yla savaÅŸan tüm devletler davet edildi. Osmanlı da davet edildi fakat katılmadı. Katılmamasının nedeni ise böyle büyük kongrede kendi topraklarının söz konusu edilmesinden çekinmiÅŸtir. Viyana da söz sahibi olan devletler Rusya, Avusturya, Ä°ngiltere ve Prusya olmuÅŸtur.

 

Büyük devletlerin anlaÅŸmazlığa düştüğü sırada Napolyon Elbe adasından kaçarak Fransa’ya geliyor. Kendisini tekrar Ä°mparator olarak ilan ediyor. Borbonlar’ı istemeyen halk Napolyon’un tekrar geliÅŸine çok sevinmiÅŸleridr.

 

Viyana Kongresindeki devletler hemen Napolyon ile savaşmak için bir ordu teşkil ediyorlar. Bu sayede 7.Koalisyon oluşmuştur.

7.Kolaisyon 18 Haziran 1815’te Waterloo Savaşı’nda Napolyon’u büyük bir yenilgiye uÄŸratmışlardır. Napolyon’un artık sonudur. Ä°ngiltere esir alıyor ve Afrika’ya yakın Sen Helen Adasına sürgün ediliyor. 1821’de burada ölmüştür.

Bu savaÅŸ sonucunda Fransa’ya 2.Paris AntlaÅŸması imzalatılmıştır. Bu sefer Fransız halkı Napolyon’a sahip çıktığı için cezalandırılıyor. Fransa’nın 1790 yılı sınırlarına çekilmesine karar verildi. Çok ciddi bir tazminat yüklendi. Bu para ödenene kadar Fransa iÅŸgal altında kalacaktı.

 

Kasım 1815’te Chaumont AntlaÅŸması’nı yani 4lü ittifakı yenilediler. Ayrıca Fransa’yı Napolyon ailesinden kimsenin yönetmemesi gerektiÄŸine karar verdiler. . Meternik ve Ä°ngiltere dışiÅŸleri bakanı Castleley büyük çabalarıyla kurulan ve güç dengesi yaklaşımının doÄŸal bir sonucu olan bu kongreler sistemine Avrupa Uyumu adı verilecektir

 

4lü ittifakın yanında bir de Kutsal Ä°ttifak oluÅŸturulmuÅŸtur. Rus Çarı 1.Aleksandır’ın eseridir. Avrupa’yı Napolyon belasından kurtaran kiÅŸi olarak görmüştür kendisini. Ä°ngiltere’ye bu ittifaka katılmayı kabul etmiyor. Prusya, Rusya ve Avusturya bu ittifaktadır.

 

4lü Ä°ttifak 18.Loui’ye olan tepkiyi görmüştür. Ayrıca ekonominin zor durumda olması Fransa’da yeniden liberal hareketlerin güçlendiÄŸi görülür. 4.ittifak toplanıp Fransa’nın iÅŸgaline son vermeye karar vermiÅŸlerdir. Fransa’da davet edilmiÅŸtir.  1818’de Aix-la-Chapelle Kongresi ile toplanmışlardır. Bu kongrede Fransa’nın iÅŸgaline son verilmesine iliÅŸkin bir karar alınıyor. Fransa’nın isteÄŸi sonucunda Fransa’nın 4lü ittifaka katılması kabul ediliyor ve artık 5li ittifak oluyor.


DEVAMI === TIKLA 

Yorum Gönder

0 Yorumlar