1789 Fransız
devrimi gerçekleştikten sonra yeni rejimin bir takım model arayışları oldu.
Ä°lki Ulusal (Milli)
Konvansiyon oldu.
Prusya ve
Avusturya, Fransa’ya savaÅŸ ilan etti. Fransa için baÅŸta kötü giden bir savaÅŸ
oldu. Savaşın kötü gittiği dönemde halkta da bir hareketlilik oldu. Eski
rejimin gelmesini isteyen Fransız halkı da oldu.
10 AÄŸustos 1792’de Paris’te bir ayaklanma ile krallığın
kaldırılması istendi. Bunun üzerine milli meclis 16. Louis’in yetkilerini
askıya alarak yeni bir anayasa yapmak üzere bir konvansiyon yani kurultay
oluşturulmasına karar verdi. Bu konvansiyon seçimle oluşturuldu ve söz konusu
milli konvansiyon 22 eylülde Fransa’da
cumhuriyeti ilan etti.
Bu Fransa’da 1. Cumhuriyet dönemidir. 1792’den Direktuvar yönetiminin
kurulacağı 1795 yılına kadarki dönem milli konvansiyon dönemi olarak geçer.
Ulusal
konvansiyon 1791’in tersine güçler ayrılığı ilkesini benimsemedi. Aksine
yürütme ve yasama yetkilerinin tek organda birleştiği olağanüstü bir dönem başladı.
Fransa’da
krallık kaldırılmış ancak 16. Louis hakkında herhangi bir karara varılamamıştı.
Bu arada
kralın sarayında yapılan bir aramada deri kaplı bir dolap bulunmuş ve dolabın
içinde gizli belgeler bulunmuştur. Bu belgeler kralın bir karşı devrim hazırlığında olduğunu
gösteriyor. Bu belgelerde aynı zamanda düşmanla iş birliği yaptığı da ortaya
çıkmıştır.
Kralın
yargılanması kaçınılmaz oldu ve milli konvansiyon meclisi kralı kendisi
yargılamaya karar verdi. 11 Aralık 1792’de yargılama baÅŸladı ve 16 Ocak 1793’te
ad okunarak oylama yapıldı ve kralın idamına karar verildi. 21 Ocak’ta 16.Louis
giyotin ile idam edildi.
Fransa
dışındaki aristokratlar bunun üzerine kralın göz hapsinde bulunan 8 yaşındaki
oÄŸlunu 17.Louis unvanı ile gıyabında kral ilan ettiler. Bu durum Fransa’daki
devrimcileri özellikle radikal olanları telaşlandırdı. Önce küçük Louis annesinden ayrılarak
1795’te öleceÄŸi bir zindana atıldı ve çok geçmeden öldü.
Marie
Antoinette tutuklanarak yargılandı. Eşi gibi o da idama mahkûm edildi. Böylece eski
rejimin son aktörleri ortadan kaldırılmış oldu.
Fransa’daki
bu gelişmeler özellikle de Brunswick
Bildirisi mücadele ruhunu kamçıladı. Brunswick bildirisi, Marie
Antoinette’nin Brunswick dükünden istemesi üzerine yayınlanıyor.
Brunswick Bildirisi: Krala karşı ayaklananların askeri mahkemelerde
yargılanacaklarını kralın sarayına dokunulduğu taktirde Paris halkının kılıçtan
geçirileceğini bildirir. Bu bildiri savaşın kaderini değiştirmeye başladı.
Buna Valmy savunması denilir.
Bu savunmayla birlikte savaÅŸ Fransa’nın lehine dönmeye baÅŸladı. Bu arada Fransa’ya
İngiltere, Hollanda, İspanya gibi Avrupalı diğer devletler de savaş ilan
ettiler.
Ä°ngiltere’nin savaÅŸ ilan etmesinin nedeni: 1793’te Kralın idam edilmesi.
Asıl neden
Fransız ordularının Valmy savunmasından sonra Belçika sınırlarında içeri
girmeye başlamalarıdır.
Belçika
İngiltere için her zaman çok önemli olmuştur. Çünkü herhangi bir Avrupa
devletinin Belçika’ya girerek ManÅŸ denizinden Ä°ngiltere’yi tehdit etmesi Ä°ngiltere’nin
korkulu rüyasıdır. Fransa’ya karşı yapılan bu savaÅŸlara 1.Koalisyon savaÅŸları denilmiÅŸtir. Fransa
Avrupa ile savaşmaya başlamıştır.
Fransa’ya
karşı savaÅŸan devletlerin sayıları arttıkça savaÅŸ Fransa’nın aleyhine dönmeye
baÅŸladı. SavaÅŸ Fransa’nın aleyhine döndükçe içteki karışıklıklarda artmaya
başladı.
Nisan 1793’te
ülke içinde düzeni istikrarı sağlamak amaçlı olarak kamu güvenliği komitesi adlı bir kurum
oluşturuldu. Söz konusu komite olağanüstü biçimde yetkilerle donatılmış biçimde
devrim için tehlikeli bulduğu herkesi öldürmeye başladı.
Şüpheliler kanunu çıkarıldı. Söz konusu kanunla suçsuz olmasına
raÄŸmen şüphe uyandıran kiÅŸiler yargılandı. Fransa’daki bu döneme terör dönemi denilmiÅŸtir.
24 Haziran’da
Fransa cumhuriyetinin anayasası yeniden tasarlandı. Maximilien Robespierre bu devrimin
öncülerindendir. Komitenin en etkili üyesi olarak içte ve dıştaki düşmanlara
karşı son derece sert önlemler aldı.
Fransa’daki
bu terör dönemi 1794 yılına kadar devam etmiştir. Robespierre idamları adil ve
gerekli olarak nitelendirmiştir. Bu nedenle halk tarafından nefret duyguları
artmaya baÅŸladı. Robespierre’nin ölümü ile terör dönemi bitmiÅŸtir.
Fransız Devrimi Direktuvar dönemine geçmiştir. 1795 yılında yeniden anayasa yapılmıştır.
Bu anayasa ile siyasi haklar geniÅŸletiliyor ve iki meclisli bir sistem
benimseniyor. 500’ler
Meclisi ve İhtiyarlar Meclisi. Asıl yasama yetkisine Beş Yüzler Meclisi
sahiptir. Bu dönemde kuvvetler ayrılığı ilkesi benimsenmiştir.
Direktuvar
dönemi yönetiminin ilk gününden itibaren Fransa’da yeniden iç huzursuzluklar baÅŸ
göstermiştir. Uzun süren savaşlar ekonomiyi olumsuz etkilemiştir.
Direktuvar
yönetimine çok ciddi isyanlar başlamıştır. İsyanı bastıran isim ise Napolyon
Bonapart olmuÅŸtur.
1797 seçimlerinden
sonra Monarşi yanlılarının tekrardan güçlenmeye başlaması ile Direktuvar
yönetimi Napolyon’dan bir kez daha yardım istedi. Napolyon çok güvendiÄŸi bir
generali oraya göndermiştir.
Napolyon’un
Avusturya ordusunu çok büyük bozguna uÄŸratması ve Avusturya’nın savaÅŸtan
çekilmesini saÄŸlaması Napolyon’un ününü artırmıştır.
Avusturya ile Campo Formio anlaşması imzalanmıştır.
Avusturya Hollanda’sı
denilen Belçika ve 7 Ada Fransa’ya veriliyor. Venedik’in tarihi misyonu bitiyor
Avusturya ve Fransa arasında paylaştırılıyor. Fransa genişlemeye başlıyor.
1.Koalisyon savaÅŸları sona ermiÅŸtir fakat Fransa’nın Ä°ngiltere ile savaşı devam
etmektedir.
Ä°ngiltere ile
savaÅŸma görevi Napolyon’a verilmiÅŸtir. Napolyon bu iÅŸin güç olduÄŸunu görüyor ve
ada ülkesi olan Ä°ngiltere’yi
karadan istila etmek çok mümkün görünmüyor. Bunun yerine Ä°ngiltere’yi ekonomik olarak
çökertmeyi düşünüyor. Ä°ngiltere’nin Ä°mparatorluk yolunu yani Hindistan’a
giden yol üzerindeki Mısırı ele geçirirsek Ä°ngiltere’nin Hindistan ile
bağlantısı kesmiş oluruz diye düşünüyor.
Mısır’ın
iÅŸgali üzerine Osmanlı, Rusya ve Ä°ngiltere’yle birer ittifak anlaÅŸması
imzaladı.
Avusturya,
Rusya ile birlikte Fransa’ya tekrar savaÅŸ açtı ve böylelikle 2.Koalisyon SavaÅŸları
baÅŸladı. Daha sonra Ä°ngiltere de Avusturya ve Rusya’ya katıldı.
AÄŸustos 1799’da Fransa’ya dönen Napolyon,
Direktuvar yönetimini yıkarak Jakobenleri kendi liderliğinde tekrar yönetime
getirmek isteyen Abbé Sieyès’in darbe planından haberi oldu.
Abbé Sieyès
Direkvutar yönetimi üyesinden biriydi.
Napolyon
Sieyes darbeye teşebbüs etmeden önce yönetimi kendi ellerine almaya karar
verdi. 8 Ekim 1799’da Napolyon beraberindeki askeri birliklerle meclis
oturumunu bastı. Süngülerin gölgesinde 500’ler Meclisi yasama çalışmalarını
askıya aldı. Ardından 3 kişiyi yönetim için konsül olarak atadı. Bu
konsüllerden birisi de Napolyon’dur. Napolyon’un iktidara gelmesini kapıyı
aralayan bu askeri darbe 7 ekimde baÅŸlamış olmasına raÄŸmen ‘’18 Brumiyer’’ darbesi
olarak adlandırılır. Bu sayede Fransa’da konsüllük dönemi baÅŸladı.
Napolyon halk oylamasında 1.Konsül unvanını almış ve yürütme gücünü çok büyük ölçüde
kendi elinde topladı.
Avusturya
ikinci kez savaÅŸ meydanında yenilmiÅŸtir. Åžubat 1801’de Lunéville AntlaÅŸması
imzalanıyor. Bu anlaşmayla
Campo Formio anlaşması yenilenmiştir.
Ä°ngiltere ile
1802’de Amiens AntlaÅŸması imzalanıyor. Bu anlaÅŸmaya göre Ä°ngiltere Malta’yı boÅŸaltmayı taahhüt
ediyor ve bu savaş sırasından ele geçirmiş olduğu sömürgeleri iade etmeyi kabul
ediyor. Yani 2.Koalisyon
Savaşları son bulmuş oluyor.
Napolyon
İmparatorluk rejimini kurmuş. 1.Napolyon unvanı ile imparatorluğun ilk
imparatoru kendisi oluyor. Napolyon imparator olduktan sonra 10 yıl kesintisiz
savaşlar olacaktır. Bunlara
Napolyon Savaşları denir.
Ä°ngiltere 1805’te
Fransa’ya savaÅŸ açıyor. Ä°ngiltere kısa bir süre sonra Avusturya ve Rusya’yı
yanına çekerek Fransa’ya karşı 3.Koalisyon SavaÅŸlarını baÅŸlatmıştır.
26 Aralık
1805'te Fransa ile Avusturya arasında Ulm ve Austerlitz Muharebeleri'nde
Avusturya'nın aldığı yenilgilerin sonucu olarak Pressburg Barışı imzalanmıştır.
Prusya,
Ä°ngiltere, Ä°sveç, Rusya ve Saksonya ile birleÅŸerek 4.Koalisyon Savaşını baÅŸlattı. Napolyon 1806’da Jena savaşında Prusyayı
çok büyük bir bozguna uÄŸrattı. Rusya’ya doÄŸru kaçan Prusya’yı daha da
çok kovalayan Napolyon 1807’de Rus ordusunu da büyük bir yenilgiye uÄŸratıyor. Böylelikle Rusya ve Fransa
arasında 1807’de Tilsit Barışı imzalanıyor.
Tilsit
Antlaşmalarında Osmanlı topraklarının da konusu edilmiştir. 1806-1812 yılları
arasında Osmanlı-Rus savaşları meydana gelmiştir. Bükreş Antlaşması ile sona ermiştir.
Napolyon ilk
önce Portekiz’i daha sonra da Madrid’i iÅŸgal ederek kralı tahttan indirerek
kardeşini İspanya kralı ilan ediyor.
Napolyon Rusya’yı belirli bir süre susturmak için 1.Alexandır
ve Napolyon 12 Ekim 1808’de Erfurt’ta gizli bir görüşme gerçekleÅŸtiriyorlar. Buna
tarihte Erfurt Görüşmeleri denir.
Burada Rusya Avusturya’ya
karşı Fransa’ya yardım etmeyi taahhüt etti. Fransa’da Osmanlı toprağı olan
Eflak ve BuÄŸdan’ı Rusya toprağı olarak gördüğünü kabul ediyor.
Fransız
ordusunun İspanya ile meşgul olduğunu fırsat bilen Avusturya Presburg anlaşması
ile kaybettiÄŸi toprakları almak umuduyla Fransa’ya 5.koalisyon’u oluÅŸturdu. Nisan 1809’da
Almanya ve Kuzey Ä°talya’ya girdi Avusturya ve Viyana yakınlarındaki Vagramda
yapılan savaşta Napolyon
Avusturyayı 4.kez yendi.
Napolyon Balkanlar bölgesinde Avusturya’dan aldığı
toprakları kendisine baÄŸladı. Ayrıca Polonya’da da VarÅŸova Büyük Dukalığı adı altında tampon bir
devlet kurmuÅŸtur.
Avusturya yenildikten sonra Dışişlerinin yönetimi
40 yıl yönetimde kalan Meternik’in eline geçiyor.
1815-1848
yılları arasına Avrupa’da Meternik Dönemi denilmektedir.
Meternik
ülkesi için asıl tehlikenin Rusya olduğunu düşünüyor. Bu yüzden de Fransa ile
aralarını düzeltmeye çalışıyor.
Napolyon Avrupa’daki
egemenliğini pekiştirmek amacıyla milli rengi olmayan kozmopolit bir doktrin sunmaya
çalışmaktaydı.
1810’dan itibaren Rusya ile Fransa arasındaki
dostluk iyice bozuldu.
Rusya’yı dize getirmeyi hedefleyen Napolyon, Haziran
1812’de Moskova Seferi’ne çıktı. Napolyon Rusya’ya rahatlıkla girmiÅŸtir çünkü Rusya Fransa ordusunu
içeri çekmeyi planlamıştır. 14 Eylül 1814’te Moskova’ya girmeyi baÅŸarıyor Napolyon.
Ama girdiklerinde şok oluyorlar çünkü Moskova yanıyor. Rusya Fransa ordusunun zor
durumda kalması için Moskova’yı yakmıştır. Zor durumda kalan Fransa ordusu Moskova’dan çekilme
kararı almışken Rusya saldırmaya baÅŸlıyor. Napolyon’un ordusu darmadağın
olmuÅŸtur.
Napolyon’un
bu hezimeti üzerine Avrupalı devletler hareket geçiyor. Prusya, Ä°sveç ve Avusturya Fransa’ya karşı savaÅŸa
girerek 6.Koalisyonu oluÅŸturuyorlar.
Napolyon
Leipzig savaşında da ağır bir hezimet alınca Napolyon ile bir anlaşma yapılıyor
ve Napolyon, Elbe adasına gönderiliyor
fakat esir muamelesi yapılmamıştır.
9 Mart 1814’te Ä°ngiltere, Rusya ve Prusya Avusturya
arasında Chaumont Antlaşması imzalanmıştır. Buna göre aralarında 20 yıllık bir dörtlü ittifak
oluÅŸturuyorlar. Ãœzerinde anlaÅŸmaya varacakları barış ÅŸartlarını Fransa’ya kabul
ettirmek için gerektiÄŸinde her biri 150bin kiÅŸilik bir ordu verecekti. 1792’den bu yana ilk defa
saÄŸlam bir koalisyon oluÅŸmuÅŸtur. 30 Mart 1814’te koalisyon güçleri Paris’e
girmiÅŸlerdir. Napolyon ile anlaÅŸarak Napolyon imparatorluktan feragat etmiÅŸtir.
Müttefikler 30 Mayıs 1814’te 1.Paris AntlaÅŸmasını
imzaladılar. Bu antlaşmaya göre Fransa 1792
sınırlarına dönüyordu. Yani savaş başlamadan önceki sınırlarına dönüyordu.
Napolyon’un
altüst etmiÅŸ olduÄŸu Avrupa haritasını yeniden dizayn etmek ve Avrupa’ya yeni bir
düzen getirme amaçlı olarak Viyana’da bir kongre toplanılmasına karar berildi.
Bu kongreye Fransa’yla savaÅŸan tüm devletler davet edildi. Osmanlı da davet
edildi fakat katılmadı. Katılmamasının nedeni ise böyle büyük kongrede kendi
topraklarının söz konusu edilmesinden çekinmiştir. Viyana da söz sahibi olan devletler Rusya, Avusturya,
Ä°ngiltere ve Prusya olmuÅŸtur.
Büyük
devletlerin anlaÅŸmazlığa düştüğü sırada Napolyon Elbe adasından kaçarak Fransa’ya
geliyor. Kendisini tekrar
Ä°mparator olarak ilan ediyor. Borbonlar’ı istemeyen halk Napolyon’un tekrar
gelişine çok sevinmişleridr.
Viyana Kongresindeki devletler hemen Napolyon ile
savaşmak için bir ordu teşkil ediyorlar. Bu sayede 7.Koalisyon oluşmuştur.
7.Kolaisyon 18 Haziran 1815’te Waterloo Savaşı’nda
Napolyon’u büyük bir yenilgiye uÄŸratmışlardır. Napolyon’un artık sonudur. Ä°ngiltere esir alıyor ve Afrika’ya
yakın Sen Helen Adasına sürgün ediliyor. 1821’de burada ölmüştür.
Bu savaÅŸ sonucunda Fransa’ya 2.Paris AntlaÅŸması imzalatılmıştır. Bu sefer Fransız halkı Napolyon’a sahip
çıktığı için cezalandırılıyor. Fransa’nın 1790 yılı sınırlarına çekilmesine karar
verildi. Çok ciddi bir tazminat yüklendi. Bu para ödenene kadar Fransa işgal altında
kalacaktı.
Kasım 1815’te
Chaumont AntlaÅŸması’nı yani 4lü ittifakı yenilediler. Ayrıca Fransa’yı Napolyon
ailesinden kimsenin yönetmemesi gerektiğine karar verdiler. . Meternik ve İngiltere dışişleri
bakanı Castleley büyük çabalarıyla kurulan ve güç dengesi yaklaşımının doğal
bir sonucu olan bu kongreler sistemine Avrupa Uyumu adı verilecektir
4lü ittifakın
yanında bir de Kutsal Ä°ttifak oluÅŸturulmuÅŸtur. Rus Çarı 1.Aleksandır’ın
eseridir. Avrupa’yı Napolyon belasından kurtaran kiÅŸi olarak görmüştür
kendisini. Ä°ngiltere’ye bu ittifaka katılmayı kabul etmiyor. Prusya, Rusya ve
Avusturya bu ittifaktadır.
4lü İttifak
18.Loui’ye olan tepkiyi görmüştür. Ayrıca ekonominin zor durumda olması Fransa’da
yeniden liberal hareketlerin güçlendiÄŸi görülür. 4.ittifak toplanıp Fransa’nın
iÅŸgaline son vermeye karar vermiÅŸlerdir. Fransa’da davet edilmiÅŸtir. 1818’de Aix-la-Chapelle Kongresi ile toplanmışlardır. Bu kongrede Fransa’nın iÅŸgaline
son verilmesine iliÅŸkin bir karar alınıyor. Fransa’nın isteÄŸi sonucunda Fransa’nın
4lü ittifaka katılması kabul ediliyor ve artık 5li ittifak oluyor.
DEVAMI === TIKLA
0 Yorumlar